Je blijft in een emotie hangen
sakkert, vloekt en klaagt
en dat in plaats van voort te leven
en blij te zijn vandaag.

Al dat zagen , al dat zuchten
je schouders worden zwaar
je rug wordt bol, je tenen lang
je glimlach hangt te laag.

Alles ‘moet’ plots en kost moeite
je stelt alles in vraag
je denkt, je piekert en je tobt wat
je ademt niet vandaag.

En maar sleuren en maar slepen
veel gewichten op je maag
zoveel wolken zoveel regen
je hersenen werken traag.

Je ogen dof, je lijf heel moe
je zegt niks, nee je zaagt
je hoofd dat kraakt wat
alleen jezelf die je plaagt