Mike is al tien en een hopeloos vergiethoofd, een vergeetkop, maar vol goede bedoelingen. Net als mama.
Mama probeert wat orde te creëren door het huis vol kattebelletjes te plakken. Roze, gele, blauwe en vooral zoveel dat Mike er helemaal tureluurs van wordt. Gelukkig is er Flor, zijn liefste kat en beste vriend. Mike vergeet Flor nooit.
Maar op school is het een ramp. Mike vergeet altijd wel iets. Smoesjes helpen niet meer. De prachtige verhalen die hij verzint, raken wat in de knoop. Zijn klasgenoten verzinnen geen al te mooie bijnamen voor hem. De juf probeert soms nog begripvol te zijn, maar de directrice krijgt er zowaar een punthoofd van.
Ze maken zich ernstig zorgen over dat kind dat niet in hun plaatje past. Mama moet naar school komen.
Dat doet ze, samen met Mike, gewoon Mike.